شمع Advent

 

 

حدود چهار هفته پیش از عید کریسمس،

شمعها و ستاره‌های الکتریکی در شکلهای گوناگون

پشت پنجره‌های خانه‌ها قرار می‌گیرد و روشنی آن در دل تاریکی زمستان شکوه خاصی دارد.

علاوه بر این،

 از شمعهای واقعی نیز استفاده می شود.

 از چهار شمع که نماد چهار هفته انتظار و به استقبال کریسمس رفتن است،

هر یکشنبه یکی از شمعها را روشن می‌کنند.

هفته‌ی اول، یک شمع، هفته‌ی دوم، دو شمع، هفته‌ی سوم،

سه شمع را و چهارمین هفته که تولد حضرت مسیح است

چهارمین شمع نیز افزوده می‌شود.

شمع اول که روشن میشود  ، فضا به قدری آرام است که می توانی

صحبت های آن ها را شنید .

اولی میگوید : من صلح هستم !

با وجود این هیچ کس نمی تواند مرا برای همیشه روشن نگه دارد .

فکر میکنم به زودی از بین خواهم رفت . سپس شعله اش به سرعت کم میشود و از بین میرود.

دومی میگوید : من ایمان هستم !

با این وجود من هم ناچارا مدتی زیادی روشن نمی مانم ، و معلوم نیست تا چه زمانی زنده باشم ، وقتی صحبتش تمام میشود نسیم ملایمی بر آن میوزید و شعله اش را خاموش میکند .

شمع سوم میگوید:من عشق هستم !

  ولی آنقدر قدرت ندارم که روشن بمانم . مردم مرا

کنار می گذارند و اهمیت مرا درک نمی کنند ،

آنها حتی عشق ورزیدن به نزدیکترین کسانشان را هم فراموش می کنند و کمی بعد او هم خاموش میشود .

ناگهان ... پسری وارد اتاق میشود...

و شمع های خاموش را میبیند ومیگوید : چرا خاموش شده اید ؟

قرار بود شما تا ابد روشن بمانید و با گفتن این جمله شروع کرد به گریه میکند.

سپس شمع چهارم میگوید :

نترس تا زمانی که من روشن هستم می توانیم شمع های دیگر را دوباره روشن کنیم .
من امید هستم !

کودک با چشم های درخشان شمع امید را بر میدارد و شمع های دیگر را روشن میکنذ .

 چرا که هر یک از ما می توانیم امید ، ایمان ، صلح و عشق را حفظ و نگهداری کنیم .

پی نوشت: امروز .2. Advent   است   ایمان

 

 

چه خوب است که شعله امید هرگز

 در زندگی تان خاموش نشود.

 

 

 

 

 

 

21:03:56

2017-12-10