آنچه گذشت

دوستی می گفت هر وقت راه بیفتی بلاخره می رسی.

مهم اینه که راه بیفتی.

من خیلی وقته که راه افتادم

رو دوشم سنگینی مسئولیت هام است

و نگاهایی که به من خیره شدن.

در دلم ایمان دارم

و نور امید مسیرم رو روشن کرده است.

متاسفم از اینکه  چقدر باورت داشتم  و دارم.

اما کار به جائی رسید که باید میرفتم

نزدیک 5 سال درد دل کردم.  درد دل کردی  دعوا کردم

دعوا کردی  جیک و پیک  درد دلهایت  مسئولیت ایست  که

حفظشان کردم.  هیچگاه وجدانم بهم اجازه نداد با کسی  حرفی بزنم

شاید این را خودت بهتر میدانی  و برای اعصاب خورد کردن من  مطلب میزاری

کمی فکر کن  اگر حسادت  یا کج باوری  یا خیال پردازی 

این اجازه را بهت  بده

حرفم را میفهمی  .

تو همیشه خودت را باهوش  فهمیده   ادم شناس  میدانستی

چه شد؟    چرا 5 سال طول کشید  تازه  موقعی که دیگه

 جای موندن نبود

چون اذیت میشدی      یادته ؟      یادته؟     یادته ؟

واقعا هم متاسفم واسه ی اونی که براحتی دیگران

 رو قضاوت میکنه ...

خدایا خودت به داد آدمات برس

22:44:44

2017-05-01