آنچه گذشت

روزی ما دوباره کبوترهایمان را پیدا خواهیم کرد

و مهربانی دست زیبائی را خواهد گرفت

روزی که کمترین سرود

دوست داشتن است

و هر انسانی

برای هر انسان

برادری ست

روزی که دیگر درهای خانه را نمی بندند

قفل

افسانه ئی ست

و قلب

برای زندگی بس است

روزی که معنای هر سخن دوست داشتن است

تا تو به خاطر آخرین حرف دنبال سخن نگردی

روزی که آهنگ هر حرف

زندگی ست

تا من به خاطر آخرین شعر، رنج جست و جوی قافیه نبرم

روزی که هر لب ترانه ئی ست

تا کمترین سرود

دوست داشتن باشد

روزی که تو بیائی برای همیشه بیائی

و مهربانی با زیبائی یکسان شود

روزی که ما دوباره برای کبوترهای مان دانه بریزیم

و من آن روز را انتظار می کشم

حتی روزی

که دیگر نباشم

(احمد شاملو)

21:47:08

2017-09-20