آنچه گذشت

وقتی که راه نمیروی، نمی دوی ؛
زمین هم نمیخوری واین ” زمین نخوردن ” محصول سکون است نه مهارت !
وقتی که تصمیمی نمیگیری، کاری نمیکنی ؛
اشتباه هم نمیکنی و این ” اشتباه نکردن” محصول انفعال است نه انتخاب !
خوب بودن به این معنی نیست که درهای تجربه را بر خود ببندی و فقط پرهیز کنی .
خوب بودن در انتخابهای ماست که معنا پیدا میکند . . .

خوب است آدمی جوری زندگی کند که آمدنش چیزی به این دنیا اضافه کند …
و رفتنش چیزی از آن کم …!
حضور آدمی باید وزنی در این دنیا داشته باشد
باید که جای پایش در این دنیا بماند
آدم خوب است که آدم بماند و آدم تر از دنیا برود …
نیامده ایم تا جمع کنیم
آمده ایم تا ببخشیم
آمده ایم تا عشق را ؛
ایمان را ؛
دوستی را ؛
با دیگران قسمت کنیم و غنی برویم
آمده ایم تا جای خالی ای را پر کنیم
که فقط و فقط با وجود ما پر میشود و بس !
بی حضور ما نمایش زندگی چیزی کم داشت
آمده ایم تا ...

بازیگر خوب صحنه های زندگى خود باشیم ...

پس بهترین بازی خود را به نمایش بگذاریم ...

      زندگی را نخواهیم فهمید ...

اگر از همه گل‌های سرخ دنیا متنفر باشیم

فقط چون در کودکی وقتی خواستیم گل‌سرخی را بچینیم

خاری در دستمان فرو رفته است.

اگر دیگر آرزو کردن و رویا دیدن را از یاد ببریم

و جرات زندگی بهتر داشتن را لب تاقچه به فراموشی بسپاریم

فقط به این خاطر که در گذشته یک یا چند تا از

آرزوهایمان اجابت نشدند.

اگرعزیزی را برای همیشه ترک کنیم

فقط به این خاطر که در یک لحظه خطایی از او سر زد

و حرکت اشتباهی انجام داد.

فراموش نکنیم

فراموش نکنیم که بسیاری اوقات در زندگی وقتی به در بسته‌ای

می‌رسیم و یک‌صد کلید در دستمان است،

هرگز نباید انتظار داشته باشیم که کلید در بسته همان کلید اول باشد.

شاید مجبور باشیم صبر کنیم و همه صد کلید را امتحان کنیم

تا یکی از آنها در را باز کند.

گاهی اوقات کلید صدم کلیدی است که در را باز می‌کند

و شرط رسیدن به این کلید امتحان کردن نود‌ و نه کلید دیگر است

 یادمان باشد که زندگی را هرگز نخواهیم فهمید

اگر کلید صدم را امتحان نکنیم فقط به این خاطر که نود و نه کلید قبلی جواب ندادند.

از روی همین زمین خوردن‌ها و دوباره بلندشدن‌هاست

که معنای زندگی فهمیده می‌شود

و ما با توانایی‌ها و قدرت‌های درون خود بیشتر آشنا می‌شویم

22:21:10

2017-11-03