آنچه گذشت

بیچاره پاییز دستش نمک ندارد...

این همه باران به آدم ها میبخشد

اما همین آدم ها تهمت ناروای خزان را به او میزنند

.خودمانیم ...

تقصیر خودش است ....

بلد نیست مثل بهار خودگیر باشد ...

تا شب عیدی زیرلفظی بگیردو با هزار ناز و کرشمه

سال تحویلی را هدیه دهد ...

سیاست تابستان را هم ندارد

که در ظاهر با آدمها گرم و صمیمی باشد

ولی از پشت خنجری سوزناک بزند.

بیچاره .....

بخت و اقبال زمستان هم نصیبش نشده که با تمام سردی

و بی تفاوتیش این همه خواهان داشته باشد .

او پاییز است روراست و بخشنده...

ساده دل فکر میکنداگر تمام داشته هایش را زیر پای آدمها بریزد ...

روزی... جایی...

لحظه ای از خوبیهایش یاد میکنند.

خبر ندارد آدم ها رو راست بودن و بخشنده بودنش را به پای

محبتش نمیگذارند..

عادت ادمها همین است ..

یکی به این پاییز بگوید ...

آدمها یادشان میرود که تو رسم عاشقی را یادشان داده ای ...

دست در دست معشوقه ای دیگر پا بر روی برگهایت

میگذارند و میگذرند

تنها یادگاری که برایت میماند..

صدای خش خش برگهای توبعد از رفتن آنهاست

تو میمانی با تنی عریان

تنها به رفتنشان نگاه میکنی..

خستگی عاشقی در تنت میماند.........

پی نوشت در ادامه مطلب

زمانی تهران درفصل پائیز یعنی

تلفیق دو عطر…یعنی زندگی

لبخند دو چتر…یعنی زندگی

ولی حالا

نقطه سر سطر…

تهران پاییز امسال رکورد آلودگی هوا را شکست

(نفیسه ابراهیم زاده انتظام)

آن زمان که سر سلسله‌داران قاجاریه قریه تهران را به خاطر

شرایط اقلیمی و آب و هوای ییلاقی و جغرافیایی

نسبتاً امن و محصورش به عنوان پایتخت برگزیدند،

کسی فکر نمی‌کرد روزگاری برسد که در آن دهه‌ها آلودگی هوا

به نام این شهر بچسبد

و جزو ویژگی‌ها و مشخصه‌های آن شود. 

از طرف دیگر اینکه ما در مدیریت منابع ضعیف هستیم

یک اعتراف تلخ، اما مبتنی بر تجربه و واقعیت است؛‌

با این حال مدیریت منابع زیستی مانند آب و هوا

دیگر شوخی‌بردار نیست و ادامه روند آن

نسل‌کشی خاموش یا تهدیدی برای منابع انسانی موردنیاز برای

دستیابی به پیشرفت است. 

اما نگاه عملکردی و جناحی باعث شده توجه به اثرات بلندمدت

آلودگی هوا و درمان ریشه‌ای مسئله در رقابت با راهکارهای

مقطعی و مسکن‌های موقت همواره بازنده باشد،

بنابراین چراغ هشدار آلودگی هوا در هر سال فقط برای چند روز

خاموش شود. 

23:17:57

2017-12-18